حلیمه روشن زاده کتابدار کتابخانه نبی اکرم پارسیان از طراحی روز شمار انقلاب به مناسبت فرا رسیدن ماه پیروزی انقلاب اسلامی و انتشار آن درفضای مجازی کتابخانه نبی اکرم (ص) پارسیان خبر داد.
حلیمه روشن زاده بیان کردند: روشن زاده بیان کردند: هنوز از ورای بهمنماهِ سردی در تقویم سالهای دور، گویی پژواک ایستادگی ملت ایران در برابر ظلم حاکمان زمانه و استعمار بیگانگان به گوش میرسد، بهمنماهی که شکوفههای استقلال و سربلندی ایران اسلامی بر سرشاخههای درخت جوان انقلاب جوانه زد و هنوز که هنوز است پس از گذشت سی و هشت سال، فریاد پرصلابت عدالتخواهی و شعار جاویدان استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی زنان و مردان انقلابی در دل تاریخ جاری است و تقویم تاریخ دنیا تا همیشه از نام این روز جان میگیرد.
در زیر وقایع مهمی را مرور میکنیم که لحظه لحظههای پرشور زمستان ۳۸ سال پیش را به یک روز نامیرا و جاودانه در تاریخ جهان پیوند زده است:
3 بهمن ماه: افسران و همافران پایگاههای اصفهان، بوشهر و شیراز به حمایت از امام خمینی تظاهرات کردند. در روزهای دیگر مردم غیور اصفهان مجسمه پهلویها را از سبزه میدان و میدان انقلاب به پایین کشیدند و تکههایش را پیاده کردند و تا انتهای خیابان زینبیه اصفهان بردند.
11 بهمن ماه: جمعی از مردم اصفهان با حمایت سران انقلابی اصفهان همچون مرحوم پرورش و آیتالله طاهری برای استقبال از امام به تهران رفتند.
12 بهمن ماه: در این روز هیچیک از روزنامههایی که خبر ورود امام به ایران را درج کرده بودند روی دکههای اصفهان باقی نماند. مردم با دردست داشتن روزنامه، خبر ورود امام به ایران را به گوش هم میرساندند و طولی نکشید که سراسر میدان امام تا خیابان سپه، خیابان چهار باغ و میدان انقلاب مملو از جمعیتی شد که برای جشن ورود رهبر نهضت انقلابی ایران به کشور آماده میشد. شهر آذین بسته شد و مردم نیز خود را برای استقبال با شکوه از رهبر انقلاب ایران آماده کردند. در این میان دانشگاه اصفهان، نیز به مرکز انقلابی اصفهان تبدیل شده بود؛ مرکزی که همه فعالیتهای آن زیرزمینی و با احتیاط فراوان، اما با شور و اشتیاق بسیاری به گوش مردم میرسید و آنان را برای ادامه راه انقلاب آماده میکرد.
13و 14 بهمن ماه: روزی بود که تمامی تندیسهای شاه فراری ایران از میدانها و خیابانهای شهر به پایین کشیده شد و در روز چهاردهم بهمن نیز پردهها و نشانههای حکومت طاغوتی پهلوی رنگ آتش گون به خود گرفت.
15 بهمن ماه: از این روز نیروهای امنیتی اصفهان اجازه شلیک به سوی جمعیت تظاهرکننده را یافتند و در همان روز ۱۵ بهمن بیش از۳۰ نفر از مردم انقلابی اصفهان کشته شدند.
16 بهمن ماه: زمانی که مردم از حادثه شب گذشته شهر اصفهان و کشته شدن ۳۰ نفر از مردم این شهر مطلع شدند، به خیابانها ریختند و در ابتدای کار، سنگرهایی ساختند تا آنها را از گزند تیر دشمنان انقلاب محفوظ نگاه دارد. مردم اصفهان روز سنگینی را همراه با نبرد و درگیری مسلحانه گذراندند.
17 و 18 بهمن ماه: درگیریها همچنان ادامه داشت و بسیاری از نیروهای مبارز انقلابی نیز به درگیری با نیروهای رژیم طاغوت ادامه دادند. در این دو روز تعدادی از همشهریان اصفهانی در راه انقلاب به شهادت رسیدند اما هیچگاه آمار دقیق آن از سوی نیروهای امنیتی و منابع بیمارستانی اعلام نشد. با وجود این، بسیاری از مردم و مبارزان انقلابی اصفهان نیز از سوی حکومت استعماری پهلوی ربوده شدند و به زندانهای دور از شهر این رژیم انتقال یافتند. این تعداد همان افرادی بودند که پس از پیروزی انقلاب با بازگو کردن نحوه شکنجههای ۶ روزه خود، رسواییهای بسیاری را برای رژیم طاغوت به بار آوردند.
19 بهمن ماه: انقلاب دیگر در مسیر پیروزی قرار گرفته بود و عاقبت در روز بیست و دوم بهمن۵۷ بود که عطر بهار پیروزی در سراسر نصف جهان پیچید.
22 بهمن ماه: مردم اصفهان همگام با دیگر شهرهای کشور پس از تسخیر بسیاری از پایگاههای نظامی و دولتی در روزهای گذشته، پیروزی انقلاب اسلامی را در این روز جشن گرفتند.
|